Terug in mijn eigen huisje, mijn eigen zeteltje, mijn eigen bedje,zalig... Niemand die naar mijn yoghurtpotje op de salontafel staart en zegt kzal kik het wel wegzetten zodat ik mij uiteindelijk in het midden van een 'feuilletonneke' moet rechtzetten en naar de vuilbak sleuren. Maar genoeg geklaag, tzijn prachtige lieve mensen en kdoe het graag voor hun. Een week toch, liefst niet langer. Want mijn stressniveau en mijnen wederhelft kunnen dat niet aan.
Nog vijf weken en twee dagen en ik ben mama van 3!!!
Dordogne – Jour 9 – Massahysterie
8 maanden geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten